مرجع طراحی کارت پستال

و کارت دعوت دیجیتال

e-ventify
وب اپلیکیشین ایونتی فای را به صفحه اصلی موبایل خود اضافه کنید

سیزده بدر، جشنی بهاری و آیینی دیرینه است که ایرانیان هر سال با شور و نشاط در دامان طبیعت برگزار می‌کنند. این روز که به عنوان پایانِ رسمی نوروز شناخته می‌شود، با آواز، رقص، سبزه گره زدن و آرزوی بارش باران همراه است تا سالی پربرکت را نوید دهد. حال تبریک گفتن این روز به دوستان و آشنایان با کارت پستال های سیزده بدر، همراه با تصاویر سرسبز از طبیعت، یادآور زیبایی این سنت و پیوند ناگسستنی انسان با طبیعت است. در ادامه، به بررسی اهمیت فرهنگی این روز و طراحی کارت پستال‌های مناسب آن می‌پردازیم تا بتوانید با ارسال آن ها، شادی و امیدواری را به عزیزانتان هدیه دهید.

تبریک روز طبیعت با کارت پستال سیزده بدر

کارت پستال های سیزده بدر بهترین راه برای تبریک این روز به دیگران هستند. شما می‌توانید با ارسال این کارت پستال ها حس و حال زیبای بهار و شروع روز هایی جدید را به دیگران منتقل کنید. شما با کارت پستال های سیزده بدر ایونتی فای به راحتی می‌توانید کارت پستال هایی شخصی سازی شده داشته باشید و در آن ها عکس یا ویدیویی از سیزده بدر های گذشته قرار دهید و موسیقی دلخواهتان را روی آن بگذارید. همچنین می‌توانید از طرح های آماده نیز استفاده کنید و این روز را به شیوه ای خاص به دیگران تبریک بگویید. در ادامه شما را با مزایا و قابلیت‌های کارت پستال های ایونتی فای آشنا می‌کنیم.

تاریخچه سیزده بدر

در میان جشن‌های پرشکوه ایرانی، سیزده‌بدر همواره جایگاهی ویژه و کمی مرموز داشته است. برخلاف دیگر آیین‌های نوروزی که ریشه‌های تاریخی روشنی دارند، این رسم کهن با هاله‌ای از ابهام همراه است. هرچند در متون تاریخی اشاره‌ای صریح به این آیین نشده، اما ردپای روز سیزدهم فروردین را می‌توان در منابع کهن و باورهای ایرانی دید.

در ایران باستان، دوازده روز نخست فروردین جشن گرفته می‌شد که نمادی از دوازده ماه سال بود و سیزدهمین روز، نقطه‌پایانی برای جشن‌های نوروزی به شمار می‌رفت. ایرانیان این روز فرخنده را در طبیعت سپری می‌کردند تا همزمان با زایش زمین، شادی خود را با آن تقسیم کنند. فریدون جنیدی، پژوهشگر فرهنگ ایران، این روز را متعلق به تیشتَریَه، ایزد تیر (تیشتر، ایزد باران) می‌داند. چرا که در گاهشماری ایران، هر روز ماه، نام خاصی دارد، به طور مثال، به اولین روز هر ماه، اورمزد گفته می‌شود و به سیزدهمین روز هر ماه نیز تیر روز گفته می‌شود. به باور او، سیزده‌بدر آیینی برای طلب رحمت الهی و بارش‌باران بود.

زرتشتیان هنوز هم با برداشتن سفره نوروز و بردن سبزه به کنار جویبارها، این سنت را زنده نگه داشته‌اند. آن‌ها سبزه‌ها را به آب می‌سپارند و آرزوی سالی پربار و خرم می‌کنند و معتقدند که ریختن سبزه به آب، نمادی از بازگرداندن زندگی به طبیعت است.

در نهایت اگرچه پیش از دوران قاجار گزارش‌های دقیقی از برگزاری این مراسم وجود ندارد، اما مهرداد بهار در کتاب «از اسطوره تا تاریخ» به جشن و پایکوبی مردم در روز سیزدهم اشاره کرده است. در دوره قاجار، عبدالله مستوفی و پولاک (جهانگرد اروپایی) توصیف‌های جالبی از این روز ارائه داده‌اند: گویا مردم باور داشتند که ماندن در خانه در سیزده‌بدر شگون ندارد! به همین دلیل، شهرها خالی می‌شد و همه راهی باغ‌ها و دشت‌ها می‌شدند. حتی ناصرالدین‌شاه نیز در سفرنامه‌اش به این سنت اشاره کرده است.

روز سیزده بدر چگونه می‌گذرد و چه آداب و رسومی دارد؟

سیزده بدر معمولاً با برنامه ‌ریزی ‌های زیادی از سوی خانواده ‌ها و دوستان همراه است. مردم از روزهای قبل از سیزده بدر به آماده ‌سازی برای این روز می ‌پردازند. برای این کار، خانواده‌ ها معمولاً به خرید مایحتاج مورد نیاز برای پیک نیک می ‌روند و به جمع ‌آوری لوازم طبیعت‌گردی، غذا و نوشیدنی‌ ها می‌ پردازند.

در روز سیزده بدر، خانواده ‌ها به مکان‌ های طبیعی مانند پارک ‌ها، جنگل ‌ها، کنار رودخانه‌ ها و دامنه کوه ‌ها می ‌روند. آن ها در این مکان‌ ها بساط پیک نیک خود را پهن می‌کنند و در کنار هم غذا می‌خورند، بازی می‌کنند و از طبیعت لذت می ‌برند.

یکی از ویژگی ‌های جالب این روز، پختن غذاهای خاص است. بسیاری از خانواده‌ ها در این روز به پخت غذاهایی مانند "کباب" و "آش" می ‌پردازند و آن را در کنار سایر اعضای خانواده یا دوستان خود می‌خورند.

یکی از دیگر رسم ‌های سیزده بدر، سبزه به آب دادن است، ایرانیان سبزه ‌های خود را در روز سیزده به در، به آب می‌انداختند تا برکت و خوشبختی بیشتری در سال جدید به دست آورند. این رسم به نوعی نمادی از بازگرداندن زندگی به طبیعت است.

این روز جشنواره‌ای از آیین‌های نمادین است:

  • گره زدن سبزه: نماد پیوند با زندگی و طبیعت، و یادگاری از ازدواج اسطوره‌ای مشیه و مشیانه.
  • سبزه به آب سپردن: بازگرداندن سرسبزی به زمین.
  • خوردن کاهو و سکنجبین: نماد تازگی و شادابی.
  • آش رشته پختن: نشانه پیوند و همبستگی.
  • پرتاب 13 سنگ (در فرهنگ کردی): به امید دور کردن بدی‌ها و برآورده شدن آرزوها.

داستان عدد سیزده

باورهای سنتی در مورد عدد سیزده وجود دارد. در بسیاری از فرهنگ ‌ها، عدد سیزده به عنوان یک عدد نحس شناخته می ‌شود، اما در ایران، این روز نماد شادی و خوشبختی است. به همین دلیل، مردم برای دور کردن شگون و بدشانسی از خود، سبزه‌ های خود را در طبیعت رها می‌کنند.

همچنین، همانطور که پیشتر اشاره کردیم، در برخی از مناطق ایران، مردم در روز سیزده به در، در کنار دیگران، اقدام به انجام بازی ‌های جمعی می‌کنند. این بازی ‌ها می ‌تواند شامل مسابقات ورزشی یا حتی بازی ‌های سنتی مثل طناب‌کشی، هفت‌سنگ، الک‌دولک و تاب‌بازی باشد که باعث ایجاد شادی و سرزندگی در این روز می ‌شود.

سیزده‌بدر تنها یک جشن نیست؛ رقصی است با طبیعت🍃، نوایی است از امید، و یادآوری است، که زندگی همیشه سبز خواهد ماند🌲.