مرجع طراحی کارت پستال
و کارت دعوت دیجیتال
کارت پستال های نوروز
عید نوروز، جشن سال نو، تجدید حیات و دیدار و تغییر و تحول است که با آداب و رسوم خاصی در ایران و دیگر کشورهای همسایه برگزار می‌شود. این زمان مناسبتی عالی برای دید و بازدید و تبریک سال نو به دوستان آشنایان، خانواده و کسانیست که دوستشان دارید. تبریک این روز فرخنده به روش های مختلفی امکان پذیر است اما ارسال کارت پستال عید نوروز دیجیتال می‌تواند یکی از بهترین روش ها برای تبریک این روز به خانواده و دوستان باشد. با استفاده از کارت پستال‌های خاص نوروز، می‌توانید آرزو سالی خوش را به شیوه‌ای دلنشین منتقل کنید.
تبریک سال نو با کارت پستال نوروز
با کارت پستال های نوروز ایونتی فای سال نو را به شکلی نو تبریک بگویید و در زمانی که طبیعت رخت سبز خود را بر تن می‌کند با استفاده از کات پستال دیجیتال به جای کارت پستال کاغذی سهمی در حفاظت از محیط زیست داشته باشید. از طرفی تبریک سال نو به دوستان و آشنایان با کارت پستال نوروز ایونتی فای به خاطر قابلیت شخصی سازی می‌تواند به قابی ماندگار از سال 1403 تبدیل شود. این کارت پستال ها قابلیت شخصی سازی کارت پستال با عکس، فیلم، متن و موسیقی را به شما می‌دهند تا کارت پستالتان را آنطور که دوست دارید بسازید. اما قابلیت‌ها و مزایای کارت پستال‌های ایونتی فای تنها به همین موارد ختم نمی‌شود و شامل موارد زیر نیز می‌شود.
لحظه تحویل سال 1404
لحظه تحویل سال 1404 شمسی برابر 5 شنبه 30 اسفند 1403 ساعت 12 و 31 دقیقه و 30 ثانیه است؛ مصادف با 25 مارس 2025 میلادی و 19 رمضان 1446 قمری. حیوان سال 1404 مار (🐍) است و رنگ سال 1404 نیز موکا موس است.
تاریخچه و پیشینه عید نوروز
عید نوروز به عنوان یکی از کهن‌ترین جشن‌های بشری، ریشه‌ای عمیق در تاریخ و فرهنگ ایران دارد. این جشن به آغاز سال نو و فصل بهار اشاره دارد و به‌ویژه در فرهنگ زرتشتی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. تاریخچه نوروز به حدود 3000 سال پیش برمی‌گردد و در متون کهن ایرانی مانند اوستا و همچنین در آثار تاریخی دیگر، از جمله کتاب‌های تاریخی دوران ساسانیان، به‌وضوح به آن اشاره شده است.
نوروز نه‌تنها جشن آغاز بهار است، بلکه نمادی از نو شدن، زندگی و پاکی نیز به شمار می‌رود. این روز به نوعی تجلی‌گر توازن و هماهنگی در طبیعت است، جایی که زمستان به پایان می‌رسد و زندگی دوباره در دل زمین آغاز می‌شود. در فرهنگ زرتشتی، نوروز به عنوان روز آفرینش و تجدید زندگی شناخته می‌شود و در این روز، آتش و آب به عنوان عناصر حیاتی مورد احترام قرار می‌گرفتند.
ریشه یابی واژه نوروز
واژه "نوروز" از دو بخش "نو" و "روز" تشکیل شده است که به معنای "روز نو" یا "روز جدید" است. این واژه در زبان‌های ایرانی و به‌ویژه در فارسی به کار می‌رود و نشان‌دهنده آغاز سال نو و فصل بهار است. ریشه‌یابی این واژه به زبان اوستایی برمی‌گردد، جایی که "نو" به معنای "جدید" و "روز" به معنای "روشنایی" یا "زمان" است. در واقع، نوروز به عنوان یک جشن، نه تنها به تغییر فصل و نو شدن طبیعت اشاره دارد، بلکه نماد تجدید حیات و آغاز دوباره زندگی نیز به شمار می‌رود. این واژه در طول تاریخ با معانی مختلفی گسترش یافته و به عنوان یک مفهوم فرهنگی و اجتماعی در جوامع مختلف ایرانی و غیر ایرانی شناخته شده است. نوروز به عنوان نمادی از امید و شادی، در زبان و فرهنگ مردم همچنان زنده و پویا باقی مانده است.
نوروز و نمادهای فرهنگی آن
عمو نوروز: یکی از شخصیت‌های محبوب و نمادین جشن نوروز در فرهنگ ایرانی است که به عنوان نماینده روح بهار و جشن‌های نوروزی شناخته می‌شود. این شخصیت به طور سنتی به عنوان یک پیرمرد خوش‌اخلاق و مهربان با کلاه نمدی، کمربند ابریشمی آبی، شال سفید و گیوه تخت نازک و چهره‌ای شاداب و ریش سفید و بلند ظاهر می‌شود. عمو نوروز معمولاً در کنار سفره هفت‌سین و در مراسم نوروزی حضور دارد و به کودکان و بزرگ‌ترها شادی و خوشحالی می‌بخشد.
حاجی فیروز: یکی از شخصیت‌های سنتی، افسانه ای و محبوب جشن نوروز در فرهنگ ایرانی است که معمولاً در اولین روزها هر سال در کنار عمو نوروز به شهرها می‌آید تا خبر از آمدن نوروز به مردم بدهد. حاجی فیروز یا حاجی پیروز،لباس‌های قرمز با کلاهی دوکی و گیوه ای نوک تیز می‌پوشد و صورتی سیاه دارد. او نماد شادی، خوشحالی و نویدبخش سال نو است و در ایام نوروز با دایره به خیابان‌ها می‌آید تا با رقص و آواز خود، جشن و سرور را به مردم هدیه دهد. این شخصیت با نواختن ساز و اجرای برنامه‌های شاد، به کودکان و بزرگ‌ترها خوشی و نشاط می‌بخشد. او دایره زنگی می‌زند، می‌رقصد و می‌خواند: "حاجی فیروزه، سالی یه روزه، همه می‌دونن، منم می‌دونم، عید نوروزه"
آداب و رسوم مربوط به نوروز
آداب و رسوم نوروز در ایران شامل مجموعه‌ای از سنت‌ها و آیین‌های فرهنگی است که به مناسبت سال نو و آغاز فصل بهار برگزار می‌شود. یکی از مهم‌ترین رسوم نوروز، چیدن سفره هفت‌سین است که شامل هفت عنصر نمادین می‌شود. همچنین، خانه‌تکانی، به معنای تمیز کردن و آماده‌سازی خانه برای سال جدید، از دیگر آداب مهم است. در روز اول نوروز، دید و بازدید خانواده‌ها و دوستان برای تبریک سال نو شروع می‌شود و تا قبل از سیزده به در ادامه دارد. همچنین، مراسم خاصی چون "سیزده‌بدر" که به بیرون رفتن از خانه و جشن گرفتن در طبیعت اختصاص دارد، از دیگر رسوم نوروزی است. این آیین‌ها به نوعی نماد همبستگی، شادی و تجدید حیات در زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم ایران هستند. در ادامه به بررسی برخی از این آیین‌ها می‌پردازیم.
چهارشنبه سوری
چهارشنبه‌سوری، جشن باستانی ایرانیان است که در شب آخرین چهارشنبه سال برگزار می‌شود و به نوعی مقدمه‌ای برای نوروز به شمار می‌آید. در این مراسم، مردم با روشن کردن آتش و پریدن از روی آن، به نماد پاکسازی و دور کردن انرژی‌های منفی و بیماری‌ها می‌پردازند. این آتش به عنوان نماد نور و زندگی، به استقبال بهار و نوروز می‌آید. همچنین، در این شب، سنت‌هایی نظیر شکستن کوزه‌ها و پاشیدن آب برای دور کردن بلاها و ایجاد شادابی نیز رواج دارد.
طبخ سبزی پلو با ماهی
پختن سبزی‌پلو با ماهی در شب عید نوروز دارای فلسفه‌ای عمیق و نمادین است. سبزی‌پلو به عنوان نماد تازگی، سرزندگی و زندگی در طبیعت شناخته می‌شود، در حالی که ماهی نماد حرکت و زندگی در آب است. ترکیب این دو غذا در شب عید نشان‌دهنده آرزوی سلامتی، برکت و خوشبختی برای سال جدید است. همچنین، در برخی از فرهنگ‌ها، خوردن ماهی به ویژه در شب عید به عنوان نمادی از خوش‌اقبالی و برکت در زندگی تلقی می‌شود.
خانه تکانی
خانه‌تکانی قبل از عید یکی از آداب و رسوم سنتی ایرانیان است که به منظور آماده‌سازی خانه برای استقبال از سال نو انجام می‌شود. این فرآیند شامل تمیز کردن و مرتب کردن همه جای خانه، از جمله اتاق‌ها، آشپزخانه و حیاط است و نماد تجدید حیات و شروعی تازه به شمار می‌آید. مردم با دور کردن گرد و غبار و بی‌نظمی‌ها، به دنبال ایجاد فضایی سالم و خوشایند برای سال جدید هستند. خانه‌تکانی همچنین فرصتی برای خانواده‌هاست تا با هم همکاری کنند و با نشاط و شادی به استقبال بهار بروند.
دعای تحویل سال
خانواده‌های ایرانی در هنگام لحظه تحویل سال کنار هم جمع می‌شوند و باهم این دعا را می‌خوانند به این امید که سال پیش رو از خوشبختی و نشاط غنی باشد.
چیدن سفره هفت سین
فلسفه چیدن سفره هفت سین نماد تجدید حیات و شروعی تازه در سال نو است. هر یک از اجزای سفره، با نام‌هایی که با حرف "س" آغاز می‌شوند، نمایانگر آرزوها و خواسته‌های مثبت مانند سلامتی، ثروت، عشق و برکت در زندگی هستند، که به نوعی به ترویج امید و خوشبختی در سال جدید اشاره دارند.
- سمنو: نماد خیر و برکت
- سبزه: نماد بهار و طراوت
- سرکه: نماد پاکیزگی و از بین رفتن آلودگی‌ها
- سنجد: نماد عشق و محبت
- سماق: نماد صبر و استقامت در برابر مشکلات
- سیر: نماد سلامتی و دوری از بیماری
- سیب: نماد زیبایی و شادابی
- سنبل: نماد پایداری، صبر و استقامت
- آینه و شمعدان: نماد روشنایی و هستی و زندگی
- تخم مرغ: نماد باروری و رشد
دید و بازدید عید
دید و بازدید عید یکی از سنت‌های مهم نوروزی است که در آن خانواده‌ها و دوستان به خانه یکدیگر می‌روند تا سال نو را تبریک بگویند و لحظاتی شاد را در کنار هم بگذرانند. این مراسم فرصتی است برای تقویت پیوندهای اجتماعی و خانوادگی و ابراز محبت و دوستی. در این میان، بزرگ‌ترها به ویژه والدین و پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها به کودکان عیدی می‌دهند، که معمولاً شامل پول نقد یا هدایا است.
سیزده بدر
سیزده‌بدر، یکی از مهم‌ترین جشن‌های نوروزی در ایران است که در روز سیزدهم فروردین ماه برگزار می‌شود. این روز به عنوان پایان تعطیلات نوروزی شناخته می‌شود و مردم به دلیل اعتقاد به اینکه عدد سیزده نحس است، به طبیعت می‌روند تا این روز را در فضای باز و در کنار خانواده و دوستان جشن بگیرند. در این روز، خانواده‌ها معمولاً برای پیک‌نیک به پارک‌ها و باغ‌ها می‌روند، غذاهای محلی می‌خورند و بازی‌ها و سرگرمی‌های مختلفی انجام می‌دهند. یکی از سنت‌های رایج در این روز، گره زدن سبزه است. فلسفه این آیین در روز سیزده‌بدر به نماد دور کردن نحسی و بلاها از زندگی برمی‌گردد. در این روز، افراد سبزه‌هایی که در سفره هفت‌سین قرار داشتند را برمی‌دارند و به عنوان نمادی از پاکسازی و دور کردن انرژی‌های منفی، آن‌ها را گره می‌زنند. سپس سبزه‌هارا جمع آوری می‌کنند و به آب می‌اندازند.
نوروز در سایر کشورهای جهان
بسیاری از کشورهای دیگر نیز نوروز، جشن سال نو ایرانیان، را با تنوع و ویژگی‌های خاص خود جشن می‌گیرند. این جشن در کشورهایی مانند افغانستان، تاجیکستان، آذربایجان، و کشورهای دیگر آسیای مرکزی و خاورمیانه به عنوان یک مناسبت فرهنگی و ملی شناخته می‌شود. در این کشورها، مردم با آداب و رسوم خاص خود، از جمله برپایی سفره‌های رنگین، برگزاری جشن‌ها و مراسم‌های هنری، و انجام فعالیت‌های اجتماعی، به استقبال بهار و سال نو می‌روند. در برخی مناطق، مراسم خاصی مانند رقص و موسیقی محلی نیز برگزار می‌شود. نوروز به عنوان نمادی از تجدید حیات، دوستی و همبستگی اجتماعی در بین ملت‌ها عمل می‌کند و پیوندهای فرهنگی عمیق را بین جوامع مختلف تقویت می‌کند.