کارت پستال های محرم
ماه محرم یا محرم‌الحرام اولین ماه از تقویم دوازده‌گانه اسلامی (هجری قمری) است و به اعتقاد مسلمانان یکی از ماه‌های حرام (در این ماه جنگ و کشتن حرام است) است. نام این ماه قبل از اسلام مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر بود. این ماه برای شیعیان بسیار مقدس است زیرا در محرم سال 61 ه.ق امام حسین (ع) و 72 تن از یارانشان شهید شدند. از شهادت امام حسین و یارانشان حدودا 1460 سال می گذرد اما همچنان بعد 14 قرن از این واقعه شیعیان برای این امام و یارانشان ماه محرم و صفر را سوگواری می کنند، روضه برگزار می‌کنند، سینه می‌زنند و به یکدیگر این ایام جانسوز را با یک کارت پستال محرم یا یک پیام ساده تسلیت می‌گویند.
تسلیت ایام سوگواری محرم با کارت پستال محرم
ماه محرم، که در تاریخ و فرهنگ اسلامی به ویژه در میان شیعیان، جایگاهی ویژه دارد، فرصتی است برای یادآوری فداکاری ها و ایثارگری هایی که در کربلا به وقوع پیوست. در این ایام، مراسمات عزاداری مختلفی برگزار می شود تا یاد و خاطره شهدای عاشورا گرامی داشته شود. حال یکی از بهترین روش ها برای عرض تسلیت این ایام، ارسال کارت پستال محرم است. استفاده کارت پستال های محرم به عنوان یک روش دیجیتال، به عزاداران به بهترین شکل حس و حال این ایام را منتقل می‌کند. در ایونتی فای این کارت پستال ها با امکانات و ویژگی هایی که دارند به بهترین شکل حس شما را منتقل می‌کنند تنها کافیست یک متن برای محرم انتخاب کنید و کارت پستالتان را شخصی سازی کنید.
از بیعت با یزید تا شهادت امام حسین و یارانش
براساس صلح‌نامه امام حسن(ع) با معاویه، معاویه حق نداشت برای خود جانشین تعیین کند اما معاویه قبل از مرگش برای رسیدن پسرش یزدید به خلافت از مردم بیعت گرفت و پس از مرگ معاویه، پسرش یزید به خلافت رسید و از امام حسین خواست که با او بیعت کند. امام حسین حکومت او را مشروع نمی‌دانست، از این رو از بیعت با او سر باز زد و به همراه خانواده و تعدادی از یارانش از مدینه به سمت مکه حرکت کرد (امام حسین(ع) حدود چهار ماه در مکه ماند).
چندی بعد کوفیان که از بیعت نکردن امام حسین با یزدید مطلع شدند برای او دعوت نامه فرستادند، در ابتدا امام حسین به نامه ها پاسخ ندادند اما زمانی که تعداد نامه ها زیاد شد امام مسلم ابن عقیل را به همراه نامه ای برای بررسی صحت نامه و عقیده کوفیان فرستاد، تعداد زیادی از کوفیان بعد از خواندن نامه امام حسین با ایشان بیعت کردند، سپس مسلم امام را با نامه ای از این موضوع مطلع کرد و او را به کوفه خواند.
سپس زمانی که یزید از این موضوع مطلع شد عبیدالله بن زیاد را حاکم کوفه کرد، عبید الله سران و بیعت کنندگان را تهدید کرد و در نهایت مسلم را به شهادت رساندند. اما مسلم قبل از آمدن امام این خبر را به امام رساند و او را از آمدن به کوفه منع کرد. امام پس از برخورد با سپاه حر بن یزید ریاحی به سمت کربلا رفت و در صحرای کربلا، سپاه یزید به فرماندهی عمر سعد، به دستور عبیدالله بن زیاد راه را بر امام حسین و یارانش بستند، در هفتم محرم، به دستور عبیدالله بن زیاد آب شریعه فرات را بر روی امام و یارانش بستند، سپس امام حسین(ع) برادرش عباس را با 30 سوار و 20 پیاده و 20مشک برای آوردن آب به سوی فرات فرستاد در این مسیر عباس و تعدادی از افراد مشغول جنگ شدند تا بقیه همراهان مشک های آب را به خیمه برسانند که در این امر موفق شدند اما حضرت عباس در این نبرد شهید شد.
در روز نهم محرم (تاسوعا) که امام حسین و یارانش محاصره شده بودند آن شب را برای نماز و راز و نیاز مهلت گرفتند. سپس در اوایل شب عاشورا، یاران خود را جمع کردند و خطاب به آنها گفتند: «به گمانم این، آخرین روزی است که از سوی این قوم مهلت داریم. آگاه باشید که من به شما اجازه (رفتن) دادم. پس همه با خیال آسوده بروید که بیعتی از من بر گردن شما نیست. اینک که سیاهی شب شما را پوشانده، آن را مرکبی برگیرید و بروید». در نهایت تنها 72 نفر باقی ماندند در روز 10 محرم (عاشورا) نبرد آغاز شد.
در روز عاشورا حملات به صورت گروهی بود که در اولین حمله 50 تن از یاران امام، به شهادت رسیدند. سپس یاران امام به صورت فردی و دو نفری به مبارزه رفتند و یاران غیرهاشمی امام حسین(ع) همگی شهید شدند. پس از آن در صبح و بعد از ظهر عاشورا، یاران بنی‌هاشمی به نبرد رفتند که اولین آن ها علی اکبر بود و پس از او دیگر خاندان امام نیز یکی پس از دیگری به میدان رفتند و به شهادت رسیدند.
در نهایت امام حسین(ع) وقتی علی اصغر 6 ماهه را دید که از تشنگی بی‌تاب است، او را روبه روی دشنم روی دست گرفت و گفت: «ای جماعت! اگر به من رحم نمی‌کنید پس به این کودک شیرخوار رحم کنید». سپس حرمله تیری سه شعبه بر گلوی نوزاد 6 ماهه زد و او را نیز به شهادت رساند. در نهایت امام حسین (ع)به میدان جنگ رفت، به دستور شمر امام حسین را تیرباران کردند و طی کش مکش های زیاد در جنگی نابرابر و بی رحمانه امام حسین (ع) نیز به شهادت رسیدند. پس از شهادت امام حسین (ع) خیمه ها را غارت کردند، زنان و کودکان را اسیر کردند و در نهایت خیمه ها را آتش زدند. اما همه چیز به اینجا ختم نشد و حضرت رقیه نیز با دیدن سر پدر در خرابه های شام شهید شد.
قیام مختار ثقفی (سال 66 ه. ق)
مختار ثقفی یکی از شخصیت های مهم تاریخ اسلام است که پس از واقعه عاشورا در قیامی به خون خواهی امام حسین (ع) برخاست. قیام مختار در محرم سال 66 هجری قمری آغاز شد و او به دنبال انتقام از قاتلان امام حسین (ع) و یاران ایشان بود. قیام مختار یکی از مهم ترین قیام های مردمی در تاریخ اسلام بود که به ویژه در مناطق عراق و ایران تأثیرگذار بود.
جایگاه و اهمیت واقعه کربلا
این واقعه، نقطه عطفی در تاریخ اسلام است و پیام هایی از فداکاری، ایثار و ایستادگی در برابر ظلم را برای مسلمانان به جا گذاشت. در این روز، امام حسین بن علی (ع) و یاران ایشان که تنها 72 نفر بودند، در برابر لشگر یزید، تنها برای احیاء و حفظ اصول دینی و حفظ کرامت انسانی ایستادگی کردند و جان خود را فدای این اهداف نمودند. این ایثارگری ها همچنان الهام بخش میلیون ها مسلمان در سراسر جهان هستند.
آداب و رسوم مرسوم عزاداری در محرم
عزاداری در محرم، به‌ویژه در ایران و دیگر کشورهای شیعه نشین، با آداب و رسوم خاصی همراه است. این مراسم ها با هدف گرامیداشت یاد شهیدان کربلا و تجدید میثاق با آموزه های ایشان برگزار می شود. در اینجا به برخی از رایج ترین روش های عزاداری در محرم می پردازیم:
زنجیرزنی
زنجیرزنی یکی از معروف ترین و سنتی ترین شیوه های عزاداری در ایام محرم است. در این مراسم، عزاداران به شکل دسته جمعی زنجیر می زنند و به یاد امام حسین (ع) و یارانش که در کربلا با ایستادگی بر اصول خود فدای اسلام شدند، در حالی که اشک می ریزند و فریاد "یا حسین" سر می دهند، عزاداری می‌کنند. این مراسم در بسیاری از نقاط ایران و دیگر کشورهای اسلامی برگزار می‌شود و یکی از نمادهای بارز محرم به شمار می‌آید.
بلند کردن علم
بلند کردن علم نیز یکی دیگر از رسوم قدیمی در محرم است که در بسیاری از نقاط ایران و کشورهای شیعه نشین به‌ویژه در شهرهایی همچون مشهد، اصفهان و قم مشاهده می شود. علم ها نمادی از پرچم امام حسین (ع) در کربلا هستند و بلند کردن آنها به طور نمادین نشان‌دهنده پیروزی و استقامت در برابر ظلم است.
روضه خوانی و سوگواری
یکی دیگر از آداب مهم عزاداری محرم، روضه خوانی است. در این مراسم، روحانیان و مداحان با خواندن داستان های عاشورا، حاضران را به یاد فداکاری های اهل بیت پیامبر و شهدای کربلا می اندازند. این مراسم ها در مساجد، حسینیه‌ها و حتی خیابان‌ها برگزار می شود و مردم با حضور در این مراسم ها ضمن شنیدن مصائب کربلا، اشک می ریزند و با اهل بیت پیامبر (ص) همدردی می‌کنند.
تعزیه خوانی
تعزیه یکی از انواع نمایش های مذهبی سنتی است که در ایام محرم اجرا می شود. این نمایش ها به‌طور خاص به داستان عاشورا و وقایع کربلا می پردازند و در آنها واقعه کربلا با شخصیت‌هایی چون امام حسین (ع)، حضرت عباس (ع)، یزید و دیگر شخصیت های تاریخی بازسازی می‌شود. تعزیه خوانی با اشعار خاص خود، سعی دارد تا احساسات مذهبی عزاداران را برانگیزد و یاد کربلا را در دل آنها زنده نگه دارد.
روشن کردن شمع
یکی دیگر از روش های عزاداری که در شب‌های محرم رایج است، روشن کردن شمع است. در این شب‌ها، عزاداران شمع‌هایی روشن می‌کنند تا نماد روشنی و نور کربلا باشد. این مراسم به ویژه در شب عاشورا و شب تاسوعا در بسیاری از مساجد و حسینیه ها برگزار می‌شود.